bełtać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bьltati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbɛw.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛwtat͡ɕ
  • Syllabification: beł‧tać

Verb

bełtać impf (perfective zbełtać)

  1. (transitive, of liquids) to stir, to mix
    Synonym: mieszać
  2. (reflexive, of liquids) to slosh (to move around making a sound)
    Synonym: chlupać

Conjugation

Standard:

Conjugation of bełtać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bełtać
present tense 1st bełtam bełtamy
2nd bełtasz bełtacie
3rd bełta bełtają
impersonal bełta się
past tense 1st bełtałem bełtałam bełtaliśmy bełtałyśmy
2nd bełtałeś bełtałaś bełtaliście bełtałyście
3rd bełtał bełtała bełtało bełtali bełtały
impersonal bełtano
future tense 1st będę bełtał,
będę bełtać
 będę bełtała,
będę bełtać
 będziemy bełtali,
będziemy bełtać
 będziemy bełtały,
będziemy bełtać
2nd będziesz bełtał,
będziesz bełtać
 będziesz bełtała,
będziesz bełtać
 będziecie bełtali,
będziecie bełtać
 będziecie bełtały,
będziecie bełtać
3rd będzie bełtał,
będzie bełtać
 będzie bełtała,
będzie bełtać
 będzie bełtało,
będzie bełtać
 będą bełtali,
będą bełtać
 będą bełtały,
będą bełtać
impersonal będzie bełtać się
conditional 1st bełtałbym bełtałabym bełtalibyśmy bełtałybyśmy
2nd bełtałbyś bełtałabyś bełtalibyście bełtałybyście
3rd bełtałby bełtałaby bełtałoby bełtaliby bełtałyby
impersonal bełtano by
imperative 1st niech bełtam bełtajmy
2nd bełtaj bełtajcie
3rd niech bełta niech bełtają
active adjectival participle bełtający bełtająca bełtające bełtający bełtające
passive adjectival participle bełtany bełtana bełtane bełtani bełtane
contemporary adverbial participle bełtając
verbal noun bełtanie

Or:

Conjugation of bełtać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bełtać
present tense 1st bełcę bełcemy
2nd bełcesz bełcecie
3rd bełce bełcą
impersonal bełce się
past tense 1st bełtałem bełtałam bełtaliśmy bełtałyśmy
2nd bełtałeś bełtałaś bełtaliście bełtałyście
3rd bełtał bełtała bełtało bełtali bełtały
impersonal bełtano
future tense 1st będę bełtał,
będę bełtać
 będę bełtała,
będę bełtać
 będziemy bełtali,
będziemy bełtać
 będziemy bełtały,
będziemy bełtać
2nd będziesz bełtał,
będziesz bełtać
 będziesz bełtała,
będziesz bełtać
 będziecie bełtali,
będziecie bełtać
 będziecie bełtały,
będziecie bełtać
3rd będzie bełtał,
będzie bełtać
 będzie bełtała,
będzie bełtać
 będzie bełtało,
będzie bełtać
 będą bełtali,
będą bełtać
 będą bełtały,
będą bełtać
impersonal będzie bełtać się
conditional 1st bełtałbym bełtałabym bełtalibyśmy bełtałybyśmy
2nd bełtałbyś bełtałabyś bełtalibyście bełtałybyście
3rd bełtałby bełtałaby bełtałoby bełtaliby bełtałyby
impersonal bełtano by
imperative 1st niech bełcę bełczmy
2nd bełcz bełczcie
3rd niech bełce niech bełcą
active adjectival participle bełcący bełcąca bełcące bełcący bełcące
passive adjectival participle bełtany bełtana bełtane bełtani bełtane
contemporary adverbial participle bełcąc
verbal noun bełtanie

Or:

Conjugation of bełtać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bełtać
present tense 1st bełczę bełczemy
2nd bełczesz bełczecie
3rd bełcze bełczą
impersonal bełcze się
past tense 1st bełtałem bełtałam bełtaliśmy bełtałyśmy
2nd bełtałeś bełtałaś bełtaliście bełtałyście
3rd bełtał bełtała bełtało bełtali bełtały
impersonal bełtano
future tense 1st będę bełtał,
będę bełtać
 będę bełtała,
będę bełtać
 będziemy bełtali,
będziemy bełtać
 będziemy bełtały,
będziemy bełtać
2nd będziesz bełtał,
będziesz bełtać
 będziesz bełtała,
będziesz bełtać
 będziecie bełtali,
będziecie bełtać
 będziecie bełtały,
będziecie bełtać
3rd będzie bełtał,
będzie bełtać
 będzie bełtała,
będzie bełtać
 będzie bełtało,
będzie bełtać
 będą bełtali,
będą bełtać
 będą bełtały,
będą bełtać
impersonal będzie bełtać się
conditional 1st bełtałbym bełtałabym bełtalibyśmy bełtałybyśmy
2nd bełtałbyś bełtałabyś bełtalibyście bełtałybyście
3rd bełtałby bełtałaby bełtałoby bełtaliby bełtałyby
impersonal bełtano by
imperative 1st niech bełczę bełczmy
2nd bełcz bełczcie
3rd niech bełcze niech bełczą
active adjectival participle bełczący bełcząca bełczące bełczący bełczące
passive adjectival participle bełtany bełtana bełtane bełtani bełtane
contemporary adverbial participle bełcząc
verbal noun bełtanie

Derived terms
noun

Further reading
  • bełtać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bełtać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.