bedelaar

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bēdelāre. Equivalent to bedelen (“to beg”) +‎ -aar.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbeː.dəˌlaːr/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: be‧de‧laar

Noun

bedelaar m (plural bedelaars, diminutive bedelaartje n, feminine bedelares)

  1. (literally) A beggar, a mendicant, who requests alms or handouts.
    Synonym: schooier
  2. (figuratively) A pauper, one who can't properly provide in his/her own/family's needs.
    Synonyms: armoedzaaier, pauper, schooier

Derived terms
  • avondbedelaar
  • bedelaars
  • bedelaarsbier
  • bedelaarsdeken
  • bedelaarsdoelen
  • bedelaarsgebed
  • bedelaarsgesticht
  • bedelaarsgezin
  • bedelaarshuis
  • bedelaarskind
  • bedelaarskolonie
  • bedelaarslijf
  • bedelaarslompen
  • bedelaarsluizen
  • bedelaarsmaag
  • bedelaarsmantel
  • bedelaarsmis
  • bedelaarsplunje
  • bedelaarsrok
  • bedelaarsroman
  • bedelaarsstijl
  • bedelaarsstulp
  • bedelaarswerkhuis
  • bedelaarszak
  • bedelaren
  • bedelarij
  • stadsbedelaar
  • straatbedelaar

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.