bekatu

Basque

Etymology

Borrowed from Latin peccātum (“sin, error, fault”).

Pronunciation
  • IPA(key): /bekatu/, [be̞.ka.t̪u]

Noun

bekatu inan

  1. (religion) sin

Declension
Declension of bekatu (inanimate, ending in vowel)
indefinite singular plural
absolutive bekatu bekatua bekatuak
ergative bekatuk bekatuak bekatuek
dative bekaturi bekatuari bekatuei
genitive bekaturen bekatuaren bekatuen
comitative bekaturekin bekatuarekin bekatuekin
causative bekaturengatik bekatuarengatik bekatuengatik
benefactive bekaturentzat bekatuarentzat bekatuentzat
instrumental bekatuz bekatuaz bekatuez
inessive bekatutan bekatuan bekatuetan
locative bekatutako bekatuko bekatuetako
allative bekatutara bekatura bekatuetara
terminative bekatutaraino bekaturaino bekatuetaraino
directive bekatutarantz bekaturantz bekatuetarantz
destinative bekatutarako bekaturako bekatuetarako
ablative bekatutatik bekatutik bekatuetatik
partitive bekaturik — —
prolative bekatutzat — —

Derived terms
  • bekatu arin
  • bekatu astun
  • bekatu egin (“to sin”)
  • bekatu eragin (“to force to sin”)
  • bekatu haragizko
  • bekatu jatorrizko (“original sin”)
  • bekatu kapital (“capital sin”)
  • bekatu larri
  • bekatu mortal
  • bekatu original (“original sin”)
  • bekatu-bide
  • bekatu-lagun
  • bekatuan (“sinning”)

Further reading
  • "bekatu" in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy], euskaltzaindia.eus
  • “bekatu” in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], euskaltzaindia.eus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.