belligerandus
Latin
Etymology
Future passive participle of belligerō.
Participle
belligerandus m (feminine belligeranda, neuter belligerandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | belligerandus | belligeranda | belligerandum | belligerandī | belligerandae | belligeranda | |
| Genitive | belligerandī | belligerandae | belligerandī | belligerandōrum | belligerandārum | belligerandōrum | |
| Dative | belligerandō | belligerandae | belligerandō | belligerandīs | belligerandīs | belligerandīs | |
| Accusative | belligerandum | belligerandam | belligerandum | belligerandōs | belligerandās | belligeranda | |
| Ablative | belligerandō | belligerandā | belligerandō | belligerandīs | belligerandīs | belligerandīs | |
| Vocative | belligerande | belligeranda | belligerandum | belligerandī | belligerandae | belligeranda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.