betulus
Latin
    
    Etymology
    
From betula (“birch tree”).
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /ˈbe.tu.lus/, [ˈbɛt̪ʊɫ̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈbe.tu.lus/, [ˈbɛːt̪ulus]
Adjective
    
betulus (feminine betula, neuter betulum); first/second-declension adjective
- (relational) birch; birch-like.
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | betulus | betula | betulum | betulī | betulae | betula | |
| Genitive | betulī | betulae | betulī | betulōrum | betulārum | betulōrum | |
| Dative | betulō | betulō | betulīs | ||||
| Accusative | betulum | betulam | betulum | betulōs | betulās | betula | |
| Ablative | betulō | betulā | betulō | betulīs | |||
| Vocative | betule | betula | betulum | betulī | betulae | betula | |
References
    
- “betulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- betulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.