bevangen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈvɑ.ŋə(n)/
(file) - Hyphenation: be‧van‧gen
- Rhymes: -ɑŋən
Etymology 1
From Middle Dutch bevangen, from bevaen, from Old Dutch bifān. Equivalent to be- + vangen.
Inflection
| Inflection of bevangen (strong class 7, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bevangen | |||
| past singular | beving | |||
| past participle | bevangen | |||
| infinitive | bevangen | |||
| gerund | bevangen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bevang | beving | ||
| 2nd person sing. (jij) | bevangt | beving | ||
| 2nd person sing. (u) | bevangt | beving | ||
| 2nd person sing. (gij) | bevangt | bevingt | ||
| 3rd person singular | bevangt | beving | ||
| plural | bevangen | bevingen | ||
| subjunctive sing.1 | bevange | bevinge | ||
| subjunctive plur.1 | bevangen | bevingen | ||
| imperative sing. | bevang | |||
| imperative plur.1 | bevangt | |||
| participles | bevangend | bevangen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Etymology 2
From bevangen (“gripped, grasped”), the past participle of bevangen (“to grip, to grasp”).
Antonyms
- bevangenheid
- onbevangen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.