beweddian
Old English
    
    Alternative forms
    
- beƿeddian
Etymology
    
From be- + weddian. Cognate with Old Frisian biweddia.
Pronunciation
    
- IPA(key): /ˌbeˈweddiɑn/
Conjugation
    
Conjugation of beweddian (weak class 2)
| infinitive | beweddian | tō beweddienne | 
|---|---|---|
| indicative | present | past | 
| 1st-person singular | beweddie beweddiġe | beweddode | 
| 2nd-person singular | beweddast | beweddodest | 
| 3rd-person singular | beweddaþ | beweddode | 
| plural | beweddiaþ beweddiġaþ | beweddodon | 
| subjunctive | present | past | 
| singular | beweddie beweddiġe | beweddode | 
| plural | beweddien beweddiġen | beweddoden | 
| imperative | ||
| singular | bewedda | |
| plural | beweddiaþ beweddiġaþ | |
| participle | present | past | 
| beweddiende beweddiġende | beweddod | |
Derived terms
    
- beweddung
- unbeweddod
Descendants
    
- Middle English: biwedden, bewedden
- English: bewed
 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.