beztestamentowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ testamentowy. First attested in 1811.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bɛs.tɛs.ta.mɛnˈtɔ.vɨ/
Rhymes: -ɔvɨ
Syllabification: bez‧tes‧ta‧men‧to‧wy

Adjective

beztestamentowy (not comparable)

(law) intestate

Declension

Declension of beztestamentowy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	beztestamentowy		beztestamentowe	beztestamentowa	beztestamentowi	beztestamentowe
genitive	beztestamentowego			beztestamentowej	beztestamentowych
dative	beztestamentowemu			beztestamentowej	beztestamentowym
accusative	beztestamentowego	beztestamentowy	beztestamentowe	beztestamentową	beztestamentowych	beztestamentowe
instrumental	beztestamentowym			beztestamentową	beztestamentowymi
locative	beztestamentowym			beztestamentowej	beztestamentowych

Related terms

noun

testament

References

Franciscus I. Austriae imperator (1811) Powszechna księga ustaw cywilnych dla wszystkich krajów dziedzicznych niemieckich Monarchii Austryackiej: O ustawach cywilnych w ogólności‎, page 364
beztestamentowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

beztestamentowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
beztestamentowy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.