bezwarunkowo

Polish

Etymology

From bezwarunkowy +‎ -o. First attested in 1725.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bɛz.va.ruŋˈkɔ.vɔ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvɔ
  • Syllabification: bez‧wa‧run‧ko‧wo

Adverb

bezwarunkowo (not comparable)

  1. implicitly, unconditionally, absolutely, unqualifiedly, unconditionedly, outright
    Synonym: bezwzględnie
    Antonym: warunkowo
    bezwarunkowo akceptować ― to accept unconditionally
    bezwarunkowo popierać ― to support unconditionally
    kochać bezwarunkowo ― to love unconditionally
adjective
nouns

References
  1. Flavius Josephus (1725) Oblezenie i zburzenie Jerozolimy‎, page 31
  2. bezwarunkowo in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • bezwarunkowo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bezwarunkowo in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.