bezwolny

Polish

Etymology

From bez- +‎ wolny. First attested in 1769.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bɛzˈvɔl.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔlnɨ
  • Syllabification: bez‧wol‧ny

Adjective

bezwolny (not comparable, adverb bezwolnie)

  1. will-less (lacking volition, not exercising one's will)
  2. supine (reluctant to take action)

Declension
Declension of bezwolny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative bezwolny bezwolne bezwolna bezwolni bezwolne
genitive bezwolnego bezwolnej bezwolnych
dative bezwolnemu bezwolnym
accusative bezwolnego bezwolny bezwolne bezwolną bezwolnych bezwolne
instrumental bezwolnym bezwolnymi
locative bezwolnej bezwolnych

Derived terms
noun
nouns
verb

References
  1. bezwolny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  2. bezwolny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • bezwolny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bezwolny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.