białościenny

Polish

Etymology

From biały +‎ -o- +‎ ściana +‎ -ny. First attested in 1841.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bja.wɔɕˈt͡ɕɛn.nɨ/
Rhymes: -ɛnnɨ
Syllabification: bia‧łoś‧cien‧ny

Adjective

białościenny (not comparable)

(rare) white-walled

Declension

Declension of białościenny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	białościenny		białościenne	białościenna	białościenni	białościenne
genitive	białościennego			białościennej	białościennych
dative	białościennemu			białościennej	białościennym
accusative	białościennego	białościenny	białościenne	białościenną	białościennych	białościenne
instrumental	białościennym			białościenną	białościennymi
locative	białościennym			białościennej	białościennych

References

Adam Rogalski (1841) Słownik rossyjsko-polski‎, volume 1, A - H, page 60
białościenny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

białościenny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
białościenny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.