bidumbilian
Old Saxon
Etymology
From bi- + dumbilian.
Conjugation
Conjugation of bidumbilian (weak class 1)
| infinitive | bidumbilian | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | bidumbiliu | bidumbilida |
| 2nd person singular | bidumbilis | bidumbilides |
| 3rd person singular | bidumbilid | bidumbilida |
| plural | bidumbiliad | bidumbilidun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | bidumbilie | bidumbilidi |
| 2nd person singular | bidumbilies | bidumbilidis |
| 3rd person singular | bidumbilie | bidumbilidi |
| plural | bidumbilien | bidumbilidin |
| imperative | present | |
| singular | bidumbili | |
| plural | bidumbiliad | |
| participle | present | past |
| bidumbiliandi | bidumbilid | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.