bielasty

Polish

Etymology

From biel +‎ -asty. First attested in 1855.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bjɛˈlas.tɨ/
  • Rhymes: -astɨ
  • Syllabification: bie‧las‧ty

Adjective

bielasty (not comparable)

  1. (relational) sapwood

Declension
Declension of bielasty
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative bielasty bielaste bielasta bielaści bielaste
genitive bielastego bielastej bielastych
dative bielastemu bielastym
accusative bielastego bielasty bielaste bielastą bielastych bielaste
instrumental bielastym bielastymi
locative bielastej bielastych
adjective
noun

References
  1. Benedykt Alexandrowicz (1855) O drzewie i jego użytkach: Przez Benedykta Alexandrowicza‎, page 21
  2. bielasty in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • bielasty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bielasty in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.