bijakowy

Polish

Etymology

From bijak +‎ -owy. First attested in 1836.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bi.jaˈkɔ.vɨ/
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: bi‧ja‧ko‧wy

Adjective

bijakowy (not comparable)

  1. (relational, of a tool) beater, beating (equiped with a part used for hitting or beating)

Declension
Declension of bijakowy
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative bijakowy bijakowe bijakowa bijakowi bijakowe
genitive bijakowego bijakowej bijakowych
dative bijakowemu bijakowym
accusative bijakowego bijakowy bijakowe bijakową bijakowych bijakowe
instrumental bijakowym bijakowymi
locative bijakowej bijakowych
noun
verb

References
  1. Michał Oczapowski (1836) Uprawa czyli Rozmnażanie roślin w ogólności : dla pożytku praktycznych gospodarzy‎, page 105
  2. bijakowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • bijakowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bijakowy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.