bikáim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbikaːʲim]
- Hyphenation: bi‧ká‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | bikáim | — |
| accusative | bikáimat | — |
| dative | bikáimnak | — |
| instrumental | bikáimmal | — |
| causal-final | bikáimért | — |
| translative | bikáimmá | — |
| terminative | bikáimig | — |
| essive-formal | bikáimként | — |
| essive-modal | bikáimul | — |
| inessive | bikáimban | — |
| superessive | bikáimon | — |
| adessive | bikáimnál | — |
| illative | bikáimba | — |
| sublative | bikáimra | — |
| allative | bikáimhoz | — |
| elative | bikáimból | — |
| delative | bikáimról | — |
| ablative | bikáimtól | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.