bilabialny

Polish

Etymology

From bi- +‎ labialny. First attested in 1903.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bi.laˈbjal.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -alnɨ
Syllabification: bi‧la‧bial‧ny

Adjective

bilabialny (not comparable)

(phonetics, of a sound) bilabial (articulated with both lips)
Synonym: dwuwargowy

Declension

Declension of bilabialny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bilabialny		bilabialne	bilabialna	bilabialni	bilabialne
genitive	bilabialnego			bilabialnej	bilabialnych
dative	bilabialnemu			bilabialnej	bilabialnym
accusative	bilabialnego	bilabialny	bilabialne	bilabialną	bilabialnych	bilabialne
instrumental	bilabialnym			bilabialną	bilabialnymi
locative	bilabialnym			bilabialnej	bilabialnych

References

Edward Klich (1903) Teksty białoruskie z powiatu nowogródzkiego‎, page 6
bilabialny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

bilabialny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bilabialny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.