biljeg
Serbo-Croatian
    
    
Etymology
    
From Proto-Slavic *bělěgъ, from a Turkic language.
Pronunciation
    
- IPA(key): /bǐʎeɡ/
- Hyphenation: bi‧ljeg
Noun
    
bìljeg m (Cyrillic spelling бѝљег)
- mark, marker
- tumorski biljeg ― tumor marker
- molekularni biljeg ― molecular marker
 
- feature, trait, characteristic
- birthmark
- (Croatia) tax stamp, stamp (for applications and administrative expenses, not for postal services)
- svaka firma ima svoj logo i biljeg ― each company has its own logo and a stamp
 
- sign, signal, symptom
Declension
    
Declension of biljeg
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bìljeg | biljezi | 
| genitive | bìljega | biljega | 
| dative | biljegu | biljezima | 
| accusative | biljeg | biljege | 
| vocative | bilježe | biljezi | 
| locative | biljegu | biljezima | 
| instrumental | biljegom | biljezima | 
References
    
- “biljeg” in Hrvatski jezični portal
- Skok, Petar (1971) Etimologijski rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika (in Serbo-Croatian), volume 1, Zagreb: JAZU, page 150
- “biljeg”, in Речник српскохрватскога књижевног језика (in Serbo-Croatian), volume 1, Друго фототипско издање edition, Нови Сад, Загреб: Матица српска, Матица хрватска, 1967–1976, published 1990, page 171
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.