bimbać

Polish

Etymology

Uncertain. According to Bańkowski, a variation of pimpać, from German das ist mir pimpe (“I don't give a fuck about this”).[1] First attested in 1900.[2][3]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbim.bat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -imbat͡ɕ
  • Syllabification: bim‧bać

Verb

bimbać impf

  1. (colloquial, intransitive) to downplay, to trivialize, to make light of [+ z (genitive)] or [+ na (accusative) = whom/what]
    Synonyms: (literary) bagatelizować, lekceważyć
    bimbać (sobie) na władzę ― to trivialize authority
    bimbać (sobie) na wszystkich ― to make light of everyone
    bimbać (sobie) na wszystko ― to make light of everything
    bimbać (sobie) na zakazy ― to downplay restrictions
    bimbać (sobie) z ludzi ― to make light of people
    bimbać (sobie) z sądu ― to make light of a court
    bimbać (sobie) z prawa ― to make light of the law

Verb

bimbać impf (perfective przebimbać)

  1. (colloquial, intransitive) to loaf, to take it easy, to idle
    Synonyms: see Thesaurus:próżnować

Conjugation
Conjugation of bimbać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bimbać
present tense 1st bimbam bimbamy
2nd bimbasz bimbacie
3rd bimba bimbają
impersonal bimba się
past tense 1st bimbałem bimbałam bimbaliśmy bimbałyśmy
2nd bimbałeś bimbałaś bimbaliście bimbałyście
3rd bimbał bimbała bimbało bimbali bimbały
impersonal bimbano
future tense 1st będę bimbał,
będę bimbać
 będę bimbała,
będę bimbać
 będziemy bimbali,
będziemy bimbać
 będziemy bimbały,
będziemy bimbać
2nd będziesz bimbał,
będziesz bimbać
 będziesz bimbała,
będziesz bimbać
 będziecie bimbali,
będziecie bimbać
 będziecie bimbały,
będziecie bimbać
3rd będzie bimbał,
będzie bimbać
 będzie bimbała,
będzie bimbać
 będzie bimbało,
będzie bimbać
 będą bimbali,
będą bimbać
 będą bimbały,
będą bimbać
impersonal będzie bimbać się
conditional 1st bimbałbym bimbałabym bimbalibyśmy bimbałybyśmy
2nd bimbałbyś bimbałabyś bimbalibyście bimbałybyście
3rd bimbałby bimbałaby bimbałoby bimbaliby bimbałyby
impersonal bimbano by
imperative 1st niech bimbam bimbajmy
2nd bimbaj bimbajcie
3rd niech bimba niech bimbają
active adjectival participle bimbający bimbająca bimbające bimbający bimbające
contemporary adverbial participle bimbając
verbal noun bimbanie

Derived terms
verbs
  • pobimbać pf
  • zabimbać pf

References
  1. Andrzej Bańkowski (2000) Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
  2. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900–1927), “bimbać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warsaw
  3. bimbać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • bimbać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bimbać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.