bipartitus
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /bi.parˈtiː.tus/, [bɪpärˈt̪iːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /bi.parˈti.tus/, [bipärˈt̪iːt̪us]
Adjective
bipartītus (feminine bipartīta, neuter bipartītum, adverb bipartītō); first/second-declension adjective
- bipartite (divided in two parts)
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | bipartītus | bipartīta | bipartītum | bipartītī | bipartītae | bipartīta | |
| Genitive | bipartītī | bipartītae | bipartītī | bipartītōrum | bipartītārum | bipartītōrum | |
| Dative | bipartītō | bipartītō | bipartītīs | ||||
| Accusative | bipartītum | bipartītam | bipartītum | bipartītōs | bipartītās | bipartīta | |
| Ablative | bipartītō | bipartītā | bipartītō | bipartītīs | |||
| Vocative | bipartīte | bipartīta | bipartītum | bipartītī | bipartītae | bipartīta | |
References
- “bipartitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.