birkinn
Old Norse
    
    Etymology
    
From Proto-Germanic *birkīnaz (“birchen”), whence also English birchen.
Declension
    
    Strong declension of birkinn
| singular | masculine | feminine | neuter | 
|---|---|---|---|
| nominative | birkinn | birkin | birkit | 
| accusative | birkinn | birkna | birkit | 
| dative | birknum | birkinni | birknu | 
| genitive | birkins | birkinnar | birkins | 
| plural | masculine | feminine | neuter | 
| nominative | birknir | birknar | birkin | 
| accusative | birkna | birknar | birkin | 
| dative | birknum | birknum | birknum | 
| genitive | birkinna | birkinna | birkinna | 
    Weak declension of birkinn
| singular | masculine | feminine | neuter | 
|---|---|---|---|
| nominative | birkni | birkna | birkna | 
| accusative | birkna | birknu | birkna | 
| dative | birkna | birknu | birkna | 
| genitive | birkna | birknu | birkna | 
| plural | masculine | feminine | neuter | 
| nominative | birknu | birknu | birknu | 
| accusative | birknu | birknu | birknu | 
| dative | birknum | birknum | birknum | 
| genitive | birknu | birknu | birknu | 
References
    
- “birkinn”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.