bitonalny

Polish

Etymology

From bi- +‎ tonalny. First attested in 1926.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bi.tɔˈnal.nɨ/
Rhymes: -alnɨ
Syllabification: bi‧to‧nal‧ny

Adjective

bitonalny (not comparable)

(music) bitonal

Declension

Declension of bitonalny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bitonalny		bitonalne	bitonalna	bitonalni	bitonalne
genitive	bitonalnego			bitonalnej	bitonalnych
dative	bitonalnemu			bitonalnej	bitonalnym
accusative	bitonalnego	bitonalny	bitonalne	bitonalną	bitonalnych	bitonalne
instrumental	bitonalnym			bitonalną	bitonalnymi
locative	bitonalnym			bitonalnej	bitonalnych

Derived terms

noun

bitonalność

Related terms

noun

ton

References

Rzeczpospolita R. 7‎, issue 297, 1926, page 5
bitonalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

bitonalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bitonalny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.