blondynowy

Polish

Etymology

From blondyn +‎ -owy. First attested in 1752.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /blɔn.dɨˈnɔ.vɨ/
Rhymes: -ɔvɨ
Syllabification: blon‧dy‧no‧wy

Adjective

blondynowy (not comparable)

(obsolete, relational) blond (person)

Declension

Declension of blondynowy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	blondynowy		blondynowe	blondynowa	blondynowi	blondynowe
genitive	blondynowego			blondynowej	blondynowych
dative	blondynowemu			blondynowej	blondynowym
accusative	blondynowego	blondynowy	blondynowe	blondynową	blondynowych	blondynowe
instrumental	blondynowym			blondynową	blondynowymi
locative	blondynowym			blondynowej	blondynowych

Related terms

adjectives

nouns

References

Wiesław Morawski (22.08.2007), “BLONDYNOWY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

blondynowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
blondynowy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.