bramire
Italian
Etymology
From Germanic borrowing, from Frankish *brammjan or Gothic *𐌱𐍂𐌰𐌼𐌾𐌰𐌽 (*bramjan), both from Proto-Germanic *bramjaną.
Verb
bramìre (first-person singular present bramìsco, first-person singular past historic bramìi, past participle bramìto, auxiliary avére) (literary, intransitive)
Conjugation
Conjugation of bramìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | bramìre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | bramèndo | |||
| present participle | bramènte | past participle | bramìto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | bramìsco | bramìsci | bramìsce | bramiàmo | bramìte | bramìscono |
| imperfect | bramìvo | bramìvi | bramìva | bramivàmo | bramivàte | bramìvano |
| past historic | bramìi | bramìsti | bramì | bramìmmo | bramìste | bramìrono |
| future | bramirò | bramirài | bramirà | bramirémo | bramiréte | bramirànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | bramirèi | bramirésti | bramirèbbe, bramirébbe | bramirémmo | bramiréste | bramirèbbero, bramirébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | bramìsca | bramìsca | bramìsca | bramiàmo | bramiàte | bramìscano |
| imperfect | bramìssi | bramìssi | bramìsse | bramìssimo | bramìste | bramìssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| bramìsci | bramìsca | bramiàmo | bramìte | bramìscano | ||
| negative imperative | non bramìre | non bramìsca | non bramiàmo | non bramìte | non bramìscano | |
Related terms
See also
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.