britannus
Latin
Etymology
See Britannia. {[etystub|la}}
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /briˈtan.nus/, [brɪˈtan.nʊs]
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | britannus | britanna | britannum | britannī | britannae | britanna | |
| Genitive | britannī | britannae | britannī | britannōrum | britannārum | britannōrum | |
| Dative | britannō | britannō | britannīs | ||||
| Accusative | britannum | britannam | britannum | britannōs | britannās | britanna | |
| Ablative | britannō | britannā | britannō | britannīs | |||
| Vocative | britanne | britanna | britannum | britannī | britannae | britanna | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.