brusić

See also: brusič

Polish

Inherited from Proto-Slavic *brūsìti, from Proto-Balto-Slavic *brauk-ei-, *brauś-ei-, iterative of *brauk-, *brauś-, from Proto-Indo-European *bʰrowḱ-.

brusić impf (perfective nabrusić)

Conjugation of brusić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		brusić
present tense	1^st	bruszę			brusimy
	2^nd	brusisz			brusicie
	3^rd	brusi			bruszą
	impersonal	brusi się
past tense	1^st	brusiłem	brusiłam		brusiliśmy	brusiłyśmy
	2^nd	brusiłeś	brusiłaś		brusiliście	brusiłyście
	3^rd	brusił	brusiła	brusiło	brusili	brusiły
	impersonal	bruszono
future tense	1^st	będę brusił, będę brusić	będę brusiła, będę brusić		będziemy brusili, będziemy brusić	będziemy brusiły, będziemy brusić
	2^nd	będziesz brusił, będziesz brusić	będziesz brusiła, będziesz brusić		będziecie brusili, będziecie brusić	będziecie brusiły, będziecie brusić
	3^rd	będzie brusił, będzie brusić	będzie brusiła, będzie brusić	będzie brusiło, będzie brusić	będą brusili, będą brusić	będą brusiły, będą brusić
	impersonal	będzie brusić się
conditional	1^st	brusiłbym	brusiłabym		brusilibyśmy	brusiłybyśmy
	2^nd	brusiłbyś	brusiłabyś		brusilibyście	brusiłybyście
	3^rd	brusiłby	brusiłaby	brusiłoby	brusiliby	brusiłyby
	impersonal	bruszono by
imperative	1^st	niech bruszę			bruśmy
	2^nd	bruś			bruście
	3^rd	niech brusi			niech bruszą
active adjectival participle		bruszący	brusząca	bruszące	bruszący	bruszące
passive adjectival participle		bruszony	bruszona	bruszone	bruszeni	bruszone
contemporary adverbial participle		brusząc
verbal noun		bruszenie

nouns

Inherited from Proto-Slavic *brūsìti, from Proto-Balto-Slavic *brauk-ei-, *brauś-ei-, iterative of *brauk-, *brauś-, from Proto-Indo-European *bʰrowḱ-.

brusić impf