bruttare
Italian
Verb
bruttàre (first-person singular present brùtto, first-person singular past historic bruttài, past participle bruttàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of bruttàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | bruttàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | bruttàndo | |||
| present participle | bruttànte | past participle | bruttàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | brùtto | brùtti | brùtta | bruttiàmo | bruttàte | brùttano |
| imperfect | bruttàvo | bruttàvi | bruttàva | bruttavàmo | bruttavàte | bruttàvano |
| past historic | bruttài | bruttàsti | bruttò | bruttàmmo | bruttàste | bruttàrono |
| future | brutterò | brutterài | brutterà | brutterémo | brutteréte | brutterànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | brutterèi | brutterésti | brutterèbbe, brutterébbe | brutterémmo | brutteréste | brutterèbbero, brutterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | brùtti | brùtti | brùtti | bruttiàmo | bruttiàte | brùttino |
| imperfect | bruttàssi | bruttàssi | bruttàsse | bruttàssimo | bruttàste | bruttàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| brùtta | brùtti | bruttiàmo | bruttàte | brùttino | ||
| negative imperative | non bruttàre | non brùtti | non bruttiàmo | non bruttàte | non brùttino | |
Related terms
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.