brylować

Polish

Borrowed from French briller + -ować.

brylować impf (perfective zabrylować)

(literary, intransitive) to hold court (to serve as the principal discussant or center of attention in an informal gathering of friends, associates, etc.)

Conjugation of brylować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		brylować
present tense	1^st	bryluję			brylujemy
	2^nd	brylujesz			brylujecie
	3^rd	bryluje			brylują
	impersonal	bryluje się
past tense	1^st	brylowałem	brylowałam		brylowaliśmy	brylowałyśmy
	2^nd	brylowałeś	brylowałaś		brylowaliście	brylowałyście
	3^rd	brylował	brylowała	brylowało	brylowali	brylowały
	impersonal	brylowano
future tense	1^st	będę brylował, będę brylować	będę brylowała, będę brylować		będziemy brylowali, będziemy brylować	będziemy brylowały, będziemy brylować
	2^nd	będziesz brylował, będziesz brylować	będziesz brylowała, będziesz brylować		będziecie brylowali, będziecie brylować	będziecie brylowały, będziecie brylować
	3^rd	będzie brylował, będzie brylować	będzie brylowała, będzie brylować	będzie brylowało, będzie brylować	będą brylowali, będą brylować	będą brylowały, będą brylować
	impersonal	będzie brylować się
conditional	1^st	brylowałbym	brylowałabym		brylowalibyśmy	brylowałybyśmy
	2^nd	brylowałbyś	brylowałabyś		brylowalibyście	brylowałybyście
	3^rd	brylowałby	brylowałaby	brylowałoby	brylowaliby	brylowałyby
	impersonal	brylowano by
imperative	1^st	niech bryluję			brylujmy
	2^nd	bryluj			brylujcie
	3^rd	niech bryluje			niech brylują
active adjectival participle		brylujący	brylująca	brylujące	brylujący	brylujące
contemporary adverbial participle		brylując
verbal noun		brylowanie