bulliturus
Latin
    
    Etymology
    
Future active participle of bulliō.
Participle
    
bullitūrus m (feminine bullitūra, neuter bullitūrum); first/second declension
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | bullitūrus | bullitūra | bullitūrum | bullitūrī | bullitūrae | bullitūra | |
| Genitive | bullitūrī | bullitūrae | bullitūrī | bullitūrōrum | bullitūrārum | bullitūrōrum | |
| Dative | bullitūrō | bullitūrae | bullitūrō | bullitūrīs | bullitūrīs | bullitūrīs | |
| Accusative | bullitūrum | bullitūram | bullitūrum | bullitūrōs | bullitūrās | bullitūra | |
| Ablative | bullitūrō | bullitūrā | bullitūrō | bullitūrīs | bullitūrīs | bullitūrīs | |
| Vocative | bullitūre | bullitūra | bullitūrum | bullitūrī | bullitūrae | bullitūra | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.