cacık
See also: cacik
Turkish

cacık
Etymology
From Ottoman Turkish جاجیگ (cacıg), جاجیك (cacık, “a type of edible herb (1683); an herb salad with yogurt (1876)”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /dʒɑˈdʒɯk/
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | cacık | |
| Definite accusative | cacığı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | cacık | cacıklar |
| Definite accusative | cacığı | cacıkları |
| Dative | cacığa | cacıklara |
| Locative | cacıkta | cacıklarda |
| Ablative | cacıktan | cacıklardan |
| Genitive | cacığın | cacıkların |
Descendants
- → English: cacik
References
- Nişanyan, Sevan (2002–), “cacık”, in Nişanyan Sözlük
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.