cacabans
Latin
Etymology
Present participle of cacabō
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | cacabāns | cacabāns | cacabantēs | cacabantia | |
| Genitive | cacabantis | cacabantis | cacabantium | cacabantium | |
| Dative | cacabantī | cacabantī | cacabantibus | cacabantibus | |
| Accusative | cacabantem | cacabāns | cacabantēs, cacabantīs | cacabantia | |
| Ablative | cacabante, cacabantī1 | cacabante, cacabantī1 | cacabantibus | cacabantibus | |
| Vocative | cacabāns | cacabāns | cacabantēs | cacabantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.