cachinnatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of cachinnō
Participle
cachinnātus m (feminine cachinnāta, neuter cachinnātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cachinnātus | cachinnāta | cachinnātum | cachinnātī | cachinnātae | cachinnāta | |
| Genitive | cachinnātī | cachinnātae | cachinnātī | cachinnātōrum | cachinnātārum | cachinnātōrum | |
| Dative | cachinnātō | cachinnātae | cachinnātō | cachinnātīs | cachinnātīs | cachinnātīs | |
| Accusative | cachinnātum | cachinnātam | cachinnātum | cachinnātōs | cachinnātās | cachinnāta | |
| Ablative | cachinnātō | cachinnātā | cachinnātō | cachinnātīs | cachinnātīs | cachinnātīs | |
| Vocative | cachinnāte | cachinnāta | cachinnātum | cachinnātī | cachinnātae | cachinnāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.