caecans
Latin
Etymology
Present participle of caecō
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | caecāns | caecāns | caecantēs | caecantia | |
| Genitive | caecantis | caecantis | caecantium | caecantium | |
| Dative | caecantī | caecantī | caecantibus | caecantibus | |
| Accusative | caecantem | caecāns | caecantēs, caecantīs | caecantia | |
| Ablative | caecante, caecantī1 | caecante, caecantī1 | caecantibus | caecantibus | |
| Vocative | caecāns | caecāns | caecantēs | caecantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.