caedens
Latin
Etymology
Present participle of caedō.
Participle
caedēns (genitive caedentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | caedēns | caedentēs | caedentia | ||
| Genitive | caedentis | caedentium | |||
| Dative | caedentī | caedentibus | |||
| Accusative | caedentem | caedēns | caedentēs caedentīs |
caedentia | |
| Ablative | caedente caedentī1 |
caedentibus | |||
| Vocative | caedēns | caedentēs | caedentia | ||
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.