calengier
Norman
Etymology
From Old French calungier, chalongier.
Pronunciation
Conjugation
| infinitive | calengier | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | calengeaunt | ||||||
| auxiliary | aveir | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | calengié | calengie | |||||
| plural | calengiés | calengies | |||||
| singular | plural | ||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | je (j') | tu (t') | il, alle, nos |
je (nos) |
vos | il, alles | |
| present | calenge | calenges | calenge | calengeoums | calengiez | calengent | |
| imperfect | calengeis | calengeis | calengeit | calengioums | calengiez | calengeient | |
| preterite | calengis | calengis | calengit | calengîmes | calengîtes | calengîtrent | |
| future | calengerai | calengeras | calengera | calengeroums | calengerez | calengerount | |
| conditional | calengereis | calengereis | calengereit | calengerioums | calengeriez | calengereient | |
| subjunctive | que je (j') | que te (t') | qu'il, qu'alle, que nos |
que je (que nos) |
que vos | qu'il, qu'alles | |
| present | calenge | calenges | calenge | calengioums | calengiez | calengent | |
| imperfect | calengisse | calengisse | calengît calengisse |
calengissioums | calengissiez | calengissent | |
| imperative | — | tu | — | je (nos) |
vos | — | |
| calenge | calengeoums | calengiez | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.