cantandus
Latin
Participle
cantandus (feminine cantanda, neuter cantandum); first/second-declension participle
- which is to be sung
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cantandus | cantanda | cantandum | cantandī | cantandae | cantanda | |
| Genitive | cantandī | cantandae | cantandī | cantandōrum | cantandārum | cantandōrum | |
| Dative | cantandō | cantandō | cantandīs | ||||
| Accusative | cantandum | cantandam | cantandum | cantandōs | cantandās | cantanda | |
| Ablative | cantandō | cantandā | cantandō | cantandīs | |||
| Vocative | cantande | cantanda | cantandum | cantandī | cantandae | cantanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.