cantillans
Latin
    
    Etymology
    
Present participle of cantillō
Inflection
    
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | cantillāns | cantillāns | cantillantēs | cantillantia | |
| Genitive | cantillantis | cantillantis | cantillantium | cantillantium | |
| Dative | cantillantī | cantillantī | cantillantibus | cantillantibus | |
| Accusative | cantillantem | cantillāns | cantillantēs, cantillantīs | cantillantia | |
| Ablative | cantillante, cantillantī1 | cantillante, cantillantī1 | cantillantibus | cantillantibus | |
| Vocative | cantillāns | cantillāns | cantillantēs | cantillantia | |
1When used purely as an adjective.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.