caratare
Italian
Verb
caratàre (first-person singular present caràto, first-person singular past historic caratài, past participle caratàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of caratàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | caratàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | caratàndo | |||
| present participle | caratànte | past participle | caratàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | caràto | caràti | caràta | caratiàmo | caratàte | caràtano |
| imperfect | caratàvo | caratàvi | caratàva | caratavàmo | caratavàte | caratàvano |
| past historic | caratài | caratàsti | caratò | caratàmmo | caratàste | caratàrono |
| future | caraterò | caraterài | caraterà | caraterémo | carateréte | caraterànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | caraterèi | caraterésti | caraterèbbe, caraterébbe | caraterémmo | carateréste | caraterèbbero, caraterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | caràti | caràti | caràti | caratiàmo | caratiàte | caràtino |
| imperfect | caratàssi | caratàssi | caratàsse | caratàssimo | caratàste | caratàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| caràta | caràti | caratiàmo | caratàte | caràtino | ||
| negative imperative | non caratàre | non caràti | non caratiàmo | non caratàte | non caràtino | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.