caritus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of careō.
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | caritus | carita | caritum | caritī | caritae | carita | |
| Genitive | caritī | caritae | caritī | caritōrum | caritārum | caritōrum | |
| Dative | caritō | caritae | caritō | caritīs | caritīs | caritīs | |
| Accusative | caritum | caritam | caritum | caritōs | caritās | carita | |
| Ablative | caritō | caritā | caritō | caritīs | caritīs | caritīs | |
| Vocative | carite | carita | caritum | caritī | caritae | carita | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.