carnaticus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /karˈna.ti.kus/, [karˈna.tɪ.kʊs]
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | carnaticus | carnatica | carnaticum | carnaticī | carnaticae | carnatica | |
| Genitive | carnaticī | carnaticae | carnaticī | carnaticōrum | carnaticārum | carnaticōrum | |
| Dative | carnaticō | carnaticae | carnaticō | carnaticīs | carnaticīs | carnaticīs | |
| Accusative | carnaticum | carnaticam | carnaticum | carnaticōs | carnaticās | carnatica | |
| Ablative | carnaticō | carnaticā | carnaticō | carnaticīs | carnaticīs | carnaticīs | |
| Vocative | carnatice | carnatica | carnaticum | carnaticī | carnaticae | carnatica | |
Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.