carricatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of carricō
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | carricātus | carricāta | carricātum | carricātī | carricātae | carricāta | |
| Genitive | carricātī | carricātae | carricātī | carricātōrum | carricātārum | carricātōrum | |
| Dative | carricātō | carricātae | carricātō | carricātīs | carricātīs | carricātīs | |
| Accusative | carricātum | carricātam | carricātum | carricātōs | carricātās | carricāta | |
| Ablative | carricātō | carricātā | carricātō | carricātīs | carricātīs | carricātīs | |
| Vocative | carricāte | carricāta | carricātum | carricātī | carricātae | carricāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.