celować

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /t͡sɛˈlɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: ce‧lo‧wać

Etymology 1

From cel (“goal, objective”) +‎ -ować.

Verb

celować impf (perfective wycelować)

  1. (intransitive) to aim (at a physical target)
  2. (intransitive, figuratively) to aim at a goal or objective; to endeavour
Conjugation
Conjugation of celować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive celować
present tense 1st celuję celujemy
2nd celujesz celujecie
3rd celuje celują
impersonal celuje się
past tense 1st celowałem celowałam celowaliśmy celowałyśmy
2nd celowałeś celowałaś celowaliście celowałyście
3rd celował celowała celowało celowali celowały
impersonal celowano
future tense 1st będę celował,
będę celować
 będę celowała,
będę celować
 będziemy celowali,
będziemy celować
 będziemy celowały,
będziemy celować
2nd będziesz celował,
będziesz celować
 będziesz celowała,
będziesz celować
 będziecie celowali,
będziecie celować
 będziecie celowały,
będziecie celować
3rd będzie celował,
będzie celować
 będzie celowała,
będzie celować
 będzie celowało,
będzie celować
 będą celowali,
będą celować
 będą celowały,
będą celować
impersonal będzie celować się
conditional 1st celowałbym celowałabym celowalibyśmy celowałybyśmy
2nd celowałbyś celowałabyś celowalibyście celowałybyście
3rd celowałby celowałaby celowałoby celowaliby celowałyby
impersonal celowano by
imperative 1st niech celuję celujmy
2nd celuj celujcie
3rd niech celuje niech celują
active adjectival participle celujący celująca celujące celujący celujące
passive adjectival participle celowany celowana celowane celowani celowane
contemporary adverbial participle celując
verbal noun celowanie
Synonyms

Etymology 2

From Latin (ex)cellō (“I excel, I surpass”).

Verb

celować impf

  1. (intransitive) to excel, to stand out
    Synonyms: odznaczać się, wyróżniać się, przodować
  2. (transitive, dated) to surpass, to exceed
    Synonym: przewyższać
Conjugation
Conjugation of celować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive celować
present tense 1st celuję celujemy
2nd celujesz celujecie
3rd celuje celują
impersonal celuje się
past tense 1st celowałem celowałam celowaliśmy celowałyśmy
2nd celowałeś celowałaś celowaliście celowałyście
3rd celował celowała celowało celowali celowały
impersonal celowano
future tense 1st będę celował,
będę celować
 będę celowała,
będę celować
 będziemy celowali,
będziemy celować
 będziemy celowały,
będziemy celować
2nd będziesz celował,
będziesz celować
 będziesz celowała,
będziesz celować
 będziecie celowali,
będziecie celować
 będziecie celowały,
będziecie celować
3rd będzie celował,
będzie celować
 będzie celowała,
będzie celować
 będzie celowało,
będzie celować
 będą celowali,
będą celować
 będą celowały,
będą celować
impersonal będzie celować się
conditional 1st celowałbym celowałabym celowalibyśmy celowałybyśmy
2nd celowałbyś celowałabyś celowalibyście celowałybyście
3rd celowałby celowałaby celowałoby celowaliby celowałyby
impersonal celowano by
imperative 1st niech celuję celujmy
2nd celuj celujcie
3rd niech celuje niech celują
active adjectival participle celujący celująca celujące celujący celujące
passive adjectival participle celowany celowana celowane celowani celowane
contemporary adverbial participle celując
verbal noun celowanie

Further reading
  • celować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • celować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.