cenandus
Latin
Participle
cēnandus m (feminine cēnanda, neuter cēnandum); first/second declension
- Which is to be eaten (at dinner)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cēnandus | cēnanda | cēnandum | cēnandī | cēnandae | cēnanda | |
| Genitive | cēnandī | cēnandae | cēnandī | cēnandōrum | cēnandārum | cēnandōrum | |
| Dative | cēnandō | cēnandae | cēnandō | cēnandīs | cēnandīs | cēnandīs | |
| Accusative | cēnandum | cēnandam | cēnandum | cēnandōs | cēnandās | cēnanda | |
| Ablative | cēnandō | cēnandā | cēnandō | cēnandīs | cēnandīs | cēnandīs | |
| Vocative | cēnande | cēnanda | cēnandum | cēnandī | cēnandae | cēnanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.