cerować

Polish

Borrowed from German zieren + -ować, from Middle High German zieren, from Old High German ziarōn, from Proto-West Germanic *tiari- (“neat, splendid”), from Proto-Germanic *diH-or-i-.

cerować impf (perfective zacerować)

Conjugation of cerować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		cerować
present tense	1^st	ceruję			cerujemy
	2^nd	cerujesz			cerujecie
	3^rd	ceruje			cerują
	impersonal	ceruje się
past tense	1^st	cerowałem	cerowałam		cerowaliśmy	cerowałyśmy
	2^nd	cerowałeś	cerowałaś		cerowaliście	cerowałyście
	3^rd	cerował	cerowała	cerowało	cerowali	cerowały
	impersonal	cerowano
future tense	1^st	będę cerował, będę cerować	będę cerowała, będę cerować		będziemy cerowali, będziemy cerować	będziemy cerowały, będziemy cerować
	2^nd	będziesz cerował, będziesz cerować	będziesz cerowała, będziesz cerować		będziecie cerowali, będziecie cerować	będziecie cerowały, będziecie cerować
	3^rd	będzie cerował, będzie cerować	będzie cerowała, będzie cerować	będzie cerowało, będzie cerować	będą cerowali, będą cerować	będą cerowały, będą cerować
	impersonal	będzie cerować się
conditional	1^st	cerowałbym	cerowałabym		cerowalibyśmy	cerowałybyśmy
	2^nd	cerowałbyś	cerowałabyś		cerowalibyście	cerowałybyście
	3^rd	cerowałby	cerowałaby	cerowałoby	cerowaliby	cerowałyby
	impersonal	cerowano by
imperative	1^st	niech ceruję			cerujmy
	2^nd	ceruj			cerujcie
	3^rd	niech ceruje			niech cerują
active adjectival participle		cerujący	cerująca	cerujące	cerujący	cerujące
passive adjectival participle		cerowany	cerowana	cerowane	cerowani	cerowane
contemporary adverbial participle		cerując
verbal noun		cerowanie

adjective

nouns