chuchnąć

Polish

Etymology

From chuchać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈxux.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uxnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: chuch‧nąć

Verb

chuchnąć pf (imperfective chuchać)

  1. (intransitive, colloquial) to blow, to puff (to exhale)

Conjugation
Conjugation of chuchnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive chuchnąć
future tense 1st chuchnę chuchniemy
2nd chuchniesz chuchniecie
3rd chuchnie chuchną
impersonal chuchnie się
past tense 1st chuchnąłem chuchnęłam chuchnęliśmy chuchnęłyśmy
2nd chuchnąłeś chuchnęłaś chuchnęliście chuchnęłyście
3rd chuchnął chuchnęła chuchnęło chuchnęli chuchnęły
impersonal chuchnięto
conditional 1st chuchnąłbym chuchnęłabym chuchnęlibyśmy chuchnęłybyśmy
2nd chuchnąłbyś chuchnęłabyś chuchnęlibyście chuchnęłybyście
3rd chuchnąłby chuchnęłaby chuchnęłoby chuchnęliby chuchnęłyby
impersonal chuchnięto by
imperative 1st niech chuchnę chuchnijmy
2nd chuchnij chuchnijcie
3rd niech chuchnie niech chuchną
anterior adverbial participle chuchnąwszy
verbal noun chuchnięcie

Derived terms
noun
  • chuchnięcie
noun

Further reading
  • chuchnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • chuchnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.