cibandus
Latin
Etymology
Future passive participle of cibō.
Participle
cibandus m (feminine cibanda, neuter cibandum); first/second declension
- which is to be fed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cibandus | cibanda | cibandum | cibandī | cibandae | cibanda | |
| Genitive | cibandī | cibandae | cibandī | cibandōrum | cibandārum | cibandōrum | |
| Dative | cibandō | cibandō | cibandīs | ||||
| Accusative | cibandum | cibandam | cibandum | cibandōs | cibandās | cibanda | |
| Ablative | cibandō | cibandā | cibandō | cibandīs | |||
| Vocative | cibande | cibanda | cibandum | cibandī | cibandae | cibanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.