cicáim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡sit͡saːʲim]
- Hyphenation: ci‧cá‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | cicáim | — |
| accusative | cicáimat | — |
| dative | cicáimnak | — |
| instrumental | cicáimmal | — |
| causal-final | cicáimért | — |
| translative | cicáimmá | — |
| terminative | cicáimig | — |
| essive-formal | cicáimként | — |
| essive-modal | cicáimul | — |
| inessive | cicáimban | — |
| superessive | cicáimon | — |
| adessive | cicáimnál | — |
| illative | cicáimba | — |
| sublative | cicáimra | — |
| allative | cicáimhoz | — |
| elative | cicáimból | — |
| delative | cicáimról | — |
| ablative | cicáimtól | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.