cincinnatus
See also: Cincinnatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kin.kinˈnaː.tus/, [kɪŋkɪnˈnäːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃin.t͡ʃinˈna.tus/, [t͡ʃin̠ʲt͡ʃinˈnäːt̪us]
Adjective
cincinnātus (feminine cincinnāta, neuter cincinnātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cincinnātus | cincinnāta | cincinnātum | cincinnātī | cincinnātae | cincinnāta | |
| Genitive | cincinnātī | cincinnātae | cincinnātī | cincinnātōrum | cincinnātārum | cincinnātōrum | |
| Dative | cincinnātō | cincinnātō | cincinnātīs | ||||
| Accusative | cincinnātum | cincinnātam | cincinnātum | cincinnātōs | cincinnātās | cincinnāta | |
| Ablative | cincinnātō | cincinnātā | cincinnātō | cincinnātīs | |||
| Vocative | cincinnāte | cincinnāta | cincinnātum | cincinnātī | cincinnātae | cincinnāta | |
Related terms
References
- “cincinnatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “cincinnatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- cincinnatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- “cincinnatus”, in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- “cincinnatus”, in William Smith, editor (1848) A Dictionary of Greek Biography and Mythology, London: John Murray
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.