cincturus
Latin
Etymology
Future active participle of cingō.
Participle
cinctūrus m (feminine cinctūra, neuter cinctūrum); first/second declension
- about to surround
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | cinctūrus | cinctūra | cinctūrum | cinctūrī | cinctūrae | cinctūra | |
| Genitive | cinctūrī | cinctūrae | cinctūrī | cinctūrōrum | cinctūrārum | cinctūrōrum | |
| Dative | cinctūrō | cinctūrae | cinctūrō | cinctūrīs | cinctūrīs | cinctūrīs | |
| Accusative | cinctūrum | cinctūram | cinctūrum | cinctūrōs | cinctūrās | cinctūra | |
| Ablative | cinctūrō | cinctūrā | cinctūrō | cinctūrīs | cinctūrīs | cinctūrīs | |
| Vocative | cinctūre | cinctūra | cinctūrum | cinctūrī | cinctūrae | cinctūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.