circumcingendus
Latin
Etymology
Future passive participle of circumcingō
Participle
circumcingendus m (feminine circumcingenda, neuter circumcingendum); first/second declension
- which is to be surrounded
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | circumcingendus | circumcingenda | circumcingendum | circumcingendī | circumcingendae | circumcingenda | |
| Genitive | circumcingendī | circumcingendae | circumcingendī | circumcingendōrum | circumcingendārum | circumcingendōrum | |
| Dative | circumcingendō | circumcingendae | circumcingendō | circumcingendīs | circumcingendīs | circumcingendīs | |
| Accusative | circumcingendum | circumcingendam | circumcingendum | circumcingendōs | circumcingendās | circumcingenda | |
| Ablative | circumcingendō | circumcingendā | circumcingendō | circumcingendīs | circumcingendīs | circumcingendīs | |
| Vocative | circumcingende | circumcingenda | circumcingendum | circumcingendī | circumcingendae | circumcingenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.