circumcumulatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of circumcumulō
Participle
circumcumulātus (feminine circumcumulāta, neuter circumcumulātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | circumcumulātus | circumcumulāta | circumcumulātum | circumcumulātī | circumcumulātae | circumcumulāta | |
| Genitive | circumcumulātī | circumcumulātae | circumcumulātī | circumcumulātōrum | circumcumulātārum | circumcumulātōrum | |
| Dative | circumcumulātō | circumcumulātō | circumcumulātīs | ||||
| Accusative | circumcumulātum | circumcumulātam | circumcumulātum | circumcumulātōs | circumcumulātās | circumcumulāta | |
| Ablative | circumcumulātō | circumcumulātā | circumcumulātō | circumcumulātīs | |||
| Vocative | circumcumulāte | circumcumulāta | circumcumulātum | circumcumulātī | circumcumulātae | circumcumulāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.